گنـجـشکی بــا عـجله و تــمام تــوان بــه آتـش نــزدیکــ مــیشد و بــرمـیگشت پــرسیـدند : چــه میــکنی ؟
پــاسخ داد : در ایـن نـزدیکی چشمــه آبی هســت و مــن مــرتــب نـوک خود را پـــر از آب مــیکنم و آن را روی آتـش میـــریزم
گفتنــد : حــجم آتـــش در مقــایســه بــا آبی کــ تــو می آوری بـسیار زیــاد است و ایـن آب فایـــده ای نــدارد
گفـــت : شــاید نتــوانم آتـش را خـــاموش کنم ، امــا آن هنگــــام کــه خداوند میپــرسد: زمـــانی کــــ دوســتت در آتـش میــسوخت تــو چــه کـــردی؟
پـــاسخ میــدهــم : هــر آنـچه کــه از مـــن بــر می آمد. . .
8 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/06/19 - 14:01
دیدگاه
MaeDeh

#زیبا....{-35-}

1392/06/19 - 14:21
mahnaz

#عالی....

1392/06/19 - 18:54